Over Jasmijn Kracht on Tour Fonds

Wat is het probleem?
Studeren kost geld. Dat weten we allemaal. Maar er is een groep waarvoor studeren nèt even een stukje duurder is dan voor anderen. En waar geld een te grote rol speelt in de keuze om wel of niet door te leren. En dat zou niet zo mogen zijn.

Maar dat is toch allemaal geregeld? 
Want een persoon die een MBO opleiding gaat doen, heeft toch recht op studiefinanciering? Afhankelijk van het inkomen van zijn/haar ouders moet er bij geleend worden. Een alleenstaande moeder krijgt een hogere bedrag aan studiefinanciering. Maar het totaal aan inkomen ligt nog steeds onder bijstandsniveau. Dat geldt overigens ook voor iemand zonder kinderen. Hoe kan dat nou? Bijstandsniveau is toch al het minimum? Inderdaad, maar een student kan gemakkelijk een bijbaantje in de avond of weekend nemen. Bovendien heeft een gemiddelde student nog niet echt een heel huishouden, maar woont bijvoorbeeld op kamers, of zelfs nog thuis. 

Hoe zit het dan voor alleenstaande moeders?
Een moeder met kinderen woont natuurlijk niet op kamers, maar heeft een eigen huis met alle bijkomende lasten. En werken in het weekend of in de avond lukt nauwelijks. Want wie past er op de kinderen? Je zou kunnen zeggen dat het hebben van kinderen ook een baan is, helemaal als je leeft op bijstandsniveau. Het vergt veel gepuzzel en creativiteit om rond te komen. Toch zijn er vrouwen die verder willen komen en er voor kiezen om (weer) naar school te gaan om hunzelf en hun kinderen een betere, zelfstandige toekomst te bieden. Per saldo gaan zij er op achteruit èn hebben ineens te maken met collegegeld en boekengeld, samen minimaal €1500,-. En er wordt verwacht dat je een laptop hebt die aan bepaalde minimale eisen voldoet. Euh…. Hoe moet dat betaald worden? Van dat inkomen dat al onder het minimum ligt?

Dus dàt is het probleem!
Als een moeder weer gaat studeren, moet ze extra de hand op de knip houden. Zelfs gespreide betaling voor het collegegeld is niet te doen. Bovendien moet het boekengeld en de laptop al direct betaald worden. Dit betekent dat de drempel om te gaan studeren extra verhoogd wordt. Het vergt al lef en doorzettingsvermogen om weer naar school te gaan, terwijl je een heel huishouden te runnen hebt. Jasmijn helpt deze vrouwen om over deze drempel te stappen en ze weer in zichzelf te laten geloven. Maar tegen een huishoudboekje dat altijd debet staat, kunnen we niet op. En zo wordt de drempel een muur waar tegenaan gelopen wordt. 

Wat kan ik doen?
Geef aan dit fonds om vrouwen een stimuleringsbeloning te geven. Laat de vrouwen starten aan hun opleiding met een schone lei door het collegegeld, boeken en laptop te betalen. We hebben het over zo’n €2000,- per persoon. Namens de vrouwen en hun kinderen; bedankt!!